Natuurwandeling

Wanneer we bij winterdag het geluk hebben dat het zonnig weer is, en vandaag is het zo’n lekker weertje, dan is het ideaal om er eens op uit te trekken. Niet met de fiets of met de wagen maar te voet. Een wandeling door bos en veld, langsheen weiden, grachten en kanten.

Met de zon in de rug is het echt genieten van de eerste zonnewarmte, als er geen schrale wind staat tenminste. De velden liggen er nogal eentonig bij, hier en daar ziet men al wel nieuw leven. Zoals de eerste paardebloemen, de plant vlijt zich plat tegen de grond om de eerste warme zonnestralen optimaal op te nemen. Dit is trouwens een kenmerk van de vroege planten ze liggen als een rozet in het gras. Hele groepen vogels zoals spreeuwen , meeuwen , kraaien en kouwen maar ook de kievit laat zich al opmerken en loopt zenuwachtig heen en weer door de weiden. Op deze mannier verkent hij zijn biotoop en zal waarschijnlijk eind maart begin april aan de voortplanting beginnen.

In het bos is alles nog in zijn winterslaap zou je denken, alhoewel de hazelaar nu al in bloei staat, een flinke tik tegen de stam en je krijgt een gouden douche van stuifmeel. Wanneer we de stengels van bloemen en planten troosteloos zien staan dan zien we heel duidelijk hoe de najaarsstormen de zaden en de zaaddoosjes hebben afgeranseld, de overvloedige regen heeft er voor gezorgd dat al het zaad in de grond werd gedrukt, om dit jaar de rol van hun ouderplant over te nemen en ons deze lente en zomer te verwennen met mooie en geurige bloemen en in het najaar zaad in overvloed te schenken aan de vogels en dieren in het bos. Natuurlijk kunnen wij als vogelliefhebber ons gaan bevoorraden maar op een verantwoorde manier, we gaan geen hele plekken leegroven zodanig dat er volgend jaar geen nakomelingen meer zijn. Een goede tip voor wat het verzamelen van zaden betreft , wanneer je dit doet in het bos laat dan regelmatig enkele planten onaangeroerd zo ben je zeker dat je volgend jaar nog mag terug komen. In het bos zien we een van onze mooiste inheemse vogels namelijk de vlaamse gaai, die als een straaljager tussen de bomen vliegt het is een echte stuntvlieger, hij is op zoek naar eikels of kastanjes die hij vorig najaar in de grond verstopt heeft. Deze vogel is de bomenplanter van voornamelijk eiken en kastanje bomen.

Als onze wandeling gaat langsheen beken en grachten, dan heb je zowiezo een reisgezel, het ritselt en gritselt in de dorre bladeren op de beekkant, eerst denk je aan een muis maar het is ons kleinste inheems vogeltje namelijk het winterkoninkje dat zich met korte snokjes en wippend met zijn kleine rechtopstaande staartje, laat blijken dat hij het naar zijn zin heeft. Wij vervolgen onze wandeling en komen op een open plek, omhoog kijkend zien we een buizerd cirkelen, gedragen door de thermiek laat hij zich drijven. Een torenvalk kunnen we in open veld of weide ook al eens zien hangen, het zogenaamde bidden..Scherp naar beneden speurend heeft hij op de grond de minste beweging gezien. Een muis bijvoorbeeld heeft geen enkele kans de valk zijn wapen staat op scherp.Wanneer hij als een steen naar beneden duikt en zijn prooi slaat, dan vliegt hij met zachte vleugelslag terug op, het slachtoffer geklemd tussen zijn sterke klauwen.

De valk zoekt nu een weidepaal met een vlakke bovenkant waarop hij zijn prooi zal verscheuren en naar binnen werken. De eksters scholen ook al bijeen in de hoogste bomen zitten ze te kwetteren en ruzie te maken dat het klettert. Hoeveel jonge vogeltjes zullen zij dit jaar verorberen? De houtduiven(bosduif,stokduif of valduif) laten zich ook niet onbetuigd, luid klapwiekend vliegen ze naar omhoog, de borst vooruit om het vrouwtje te imponeren, de balts is begonnen. We keren terug huiswaarts het begint frisser te worden, de zon zakt stilaan achter de bomen. In een rode gloed stuurt ze haar laatste stralen van deze dag naar ons. Ik heb enorm genoten van mijn wandeling. Iemand die geen oog heeft voor de mooie dingen in de natuur, is iemand die maar de helft ziet van wat onze Lieve Heer heeft geschapen.